/

Kręgosłup

Dyskopatia kręgosłupa lędźwiowego – opis, przyczyny i leczenie

Autor:

fizjoterapeuta, właściciel FIZJOKRAKÓW

|

28 Sierpnia, 2025

Charakterystyka dyskopatii lędźwiowej

Dyskopatia kręgosłupa lędźwiowego to jedno z najczęściej występujących schorzeń kręgosłupa, które dotyka głównie osoby dorosłe, w szczególności w wieku 30–60 lat. Polega na degeneracyjnych zmianach w krążkach międzykręgowych (dyskach), prowadzących do ich osłabienia, przesunięcia lub nawet wypadnięcia (tzw. przepuklina jądra miażdżystego). Najczęściej zmiany dotyczą odcinka L4-L5 lub L5-S1.

Dyski międzykręgowe pełnią funkcję amortyzatorów – chronią kręgi przed ścieraniem się i przenoszą obciążenia w trakcie ruchu. W wyniku procesu degeneracyjnego dochodzi do odwodnienia dysku, zmniejszenia jego elastyczności i stopniowego uszkodzenia struktury. Może to prowadzić do ucisku na struktury nerwowe, objawiającego się bólem, drętwieniem czy osłabieniem kończyn dolnych.

Niezależnie od tego, czy odczuwasz ból w odcinku szyjnym, piersiowym czy lędźwiowym – nie warto tego ignorować. Często to sygnał, że organizm potrzebuje profesjonalnej pomocy.

Przyczyny dyskopatii lędźwiowej

Dyskopatia może mieć charakter pierwotny (wynikający z naturalnego starzenia się organizmu) lub wtórny – spowodowany czynnikami zewnętrznymi. Do najczęstszych przyczyn należą:

Stopnie zaawansowania dyskopatii

Rozwój dyskopatii można podzielić na kilka etapów:

  1. Degeneracja – zmniejszenie nawodnienia i elastyczności dysku, bez wyraźnych objawów klinicznych.
  2. Protruzja (wypuklina) – jądro miażdżyste zaczyna przesuwać się ku tyłowi, uciskając na pierścień włóknisty.
  3. Ekstruzja (przepuklina) – jądro przebija pierścień włóknisty i może uciskać na nerwy.
  4. Sekwestracja – fragment jądra oddziela się całkowicie i przemieszcza do kanału kręgowego.

Objawy nasilają się wraz z rozwojem choroby – od miejscowego bólu, przez ból promieniujący do kończyny dolnej (rwa kulszowa), aż po zaburzenia czucia i niedowład.

Rehabilitacja i leczenie

Leczenie dyskopatii lędźwiowej zależy od jej stopnia zaawansowania. W większości przypadków stosuje się leczenie zachowawcze, obejmujące:

  • Farmakoterapię – środki przeciwbólowe i przeciwzapalne (NLPZ), leki rozluźniające mięśnie.
  • Fizjoterapię – indywidualnie dobrane ćwiczenia wzmacniające mięśnie grzbietu i brzucha, poprawiające stabilizację kręgosłupa.
  • Terapie manualne i masaż – pomagają rozluźnić napięte mięśnie i poprawić krążenie.
  • Elektroterapię, ultradźwięki, krioterapię – wspomagają redukcję stanu zapalnego i bólu.

W przypadku braku poprawy po kilku miesiącach terapii, lub gdy występują objawy neurologiczne (niedowład, utrata kontroli nad oddawaniem moczu), konieczne może być leczenie operacyjne – np. mikrodiscektomia lub endoskopowe usunięcie przepukliny.

Czas powrotu do sprawności po epizodzie dyskopatii zależy od stopnia uszkodzenia i wdrożonego leczenia. Przy odpowiedniej rehabilitacji większość pacjentów wraca do codziennych aktywności w ciągu 6–12 tygodni. Kluczowe są:

  • Systematyczna rehabilitacja – także po ustąpieniu objawów, w celu zapobiegania nawrotom.
  • Zmiana stylu życia – ergonomiczne stanowisko pracy, unikanie długiego siedzenia, regularna aktywność fizyczna.
  • Utrzymanie prawidłowej masy ciała – zmniejsza obciążenie kręgosłupa.

Co może zrobić fizjoterapeuta?

W Fizjokraków rozumiemy, że ból kręgosłupa to nie tylko dolegliwość – to przeszkoda w codziennym życiu. Dlatego oferujemy kompleksową pomoc, która zaczyna się od dokładnej diagnostyki, a kończy na powrocie do pełnej sprawności.

Oto, jak możemy Ci pomóc:

redukcja bólu i poprawa stabilizacji kręgosłupa

indywidualne ćwiczenia wzmacniające i zabezpieczające przed nawrotem

czyli nowoczesne podejście do treningu funkcjonalnego, który wspiera regenerację i zapobiega nawrotom.

Podsumowanie

Dyskopatia kręgosłupa lędźwiowego to powszechne schorzenie wynikające z przeciążeń mechanicznych, niewłaściwego trybu życia i naturalnych procesów starzenia. Choć może prowadzić do poważnych objawów bólowych i neurologicznych, w większości przypadków dobrze reaguje na leczenie zachowawcze i rehabilitację. Kluczowe znaczenie ma wczesna diagnostyka, indywidualnie dobrana terapia oraz profilaktyka nawrotów poprzez aktywność fizyczną i ergonomię. W Fizjokraków łączymy doświadczenie, nowoczesne metody i empatię, by pomóc Ci wrócić do życia bez bólu.

Bibliografia

  • Brinjikji W. et al. (2015). Systematic Literature Review of Imaging Features of Spinal Degeneration in Asymptomatic Populations. AJNR Am J Neuroradiol.
  • Lewandowski M., Kiebzak W. (2014). Rehabilitacja medyczna. PZWL.
  • Kwolek A. (red.) (2012). Fizjoterapia. Tom 2: Ortopedia, reumatologia, neurologia. PZWL.
  • Jarmusiewicz A., Trybulec B. (2020). Kręgosłup lędźwiowy – diagnostyka i leczenie. Praktyczna Ortopedia.
  • Śliwiński Z. (2011). Diagnostyka i leczenie zespołów bólowych kręgosłupa. RehaKultura.

Więcej Artykułów

Dowiedz Się Więcej o Sobie