/

Staw skokowy

Urazy stawu skokowego - jakie są rodzaje i jak je leczyć?

Autor:

fizjoterapeuta FIZJOKRAKÓW

|

17 Czerwca, 2025

Dlaczego dochodzi do skręcenia kostki?

Urazy stawu skokowego należą do najczęstszych kontuzji narządu ruchu, szczególnie u osób aktywnych fizycznie. Najbardziej typowym mechanizmem jest skręcenie inwersyjne, potocznie określane jako skręcenie kostki, czyli nadmierne zgięcie podeszwowe i przywiedzenie stopy, prowadzące do uszkodzenia struktur bocznych stawu skokowego. 

Do urazów najczęściej dochodzi podczas sportów wymagających nagłych zmian kierunku lub lądowania po skoku – koszykówka, siatkówka, piłka nożna, piłka ręczna, lekkoatletyka czy sporty zimowe. Poza bezpośrednim urazem, do uszkodzeń stawu skokowego mogą predysponować: 

wady budowy stopy (np. stopa końsko-szpotawa, nadmierna pronacja), osłabienie mięśni stabilizujących staw, przebyte wcześniej urazy stawu,choroby metaboliczne (np. cukrzyca – zmniejszone czucie głębokie, neuropatia), otyłość, zaburzenia propriocepcji , uwarunkowania hormonalne i płciowe – kobiety są bardziej narażone z uwagi na większą elastyczność więzadeł oraz zmiany hormonalne wpływające na stabilność stawową .

Jakie są rodzaje urazów stawu skokowego?

Urazy stawu skokowego dzieli się ogólnie na:

  • Skręcenia (zwichnięcia) – bez trwałego przemieszczenia kości, ale z uszkodzeniem więzadeł.
  • Zwichnięcia właściwe – z trwałym przemieszczeniem powierzchni stawowych.
  • Złamania – obejmujące kości tworzące staw skokowy górny (kość skokowa, piszczelowa, strzałkowa).

W literaturze medycznej stosuje się również klasyfikację skręceń według stopnia uszkodzenia tkanek:

          Stopień I (lekki) – mikrourazy włókien więzadłowych, bez niestabilności stawu.

          Stopień II (umiarkowany) – częściowe rozerwanie więzadła, umiarkowana niestabilność i obrzęk.

          Stopień III (ciężki) – całkowite przerwanie więzadła, znaczna niestabilność, obrzęk i ograniczenie ruchu.

Najczęściej narażoną na uszkodzenia strukturą jest więzadło skokowo strzałkowe przednie (ATFL). Drugim co do kolejności częstowtliwości urazów jest więzadło piętowo strzałkowe (CFL) , a najrzadziej urazom ulega więzadło skokowo strzałkowe tylne (PTFL), oraz przy rzadkich urazch ewersyjnch po stronie przyśrodkowej stawu skokowego więzadło trójgraniaste.

Diagnostyka i leczenie

Podstawą diagnostyki jest dokładny wywiad i badanie kliniczne . W przypadkach bardziej zaawansowanych wskazane są badania obrazowe:

  • RTG (wykluczenie złamań)
  • USG (ocena więzadeł)
  • MRI (w przypadku podejrzenia uszkodzeń chrząstki, kompleksu ścięgien, innych tkanek miękkich).

W przypadku skręceń I i II stopnia zazwyczaj stosuje się leczenie zachowawcze:

Urazy III stopnia mogą wymagać leczenia operacyjnego, zwłaszcza przy znacznej niestabilności stawu. Po leczeniu wdrażana jest rehabilitacja ukierunkowana na przywrócenie pełnego zakresu ruchu, siły mięśniowej i propriocepcji.

Czas rehabilitacji zależy od stopnia urazu:

  • I stopień – 1–3 tygodnie,
  • II stopień – 3–6 tygodni,
  • III stopień – od 6 tygodni do kilku miesięcy (po leczeniu operacyjnym może być dłuższy)

Rokowania są zazwyczaj dobre, choć w przypadku nieprawidłowego leczenia mogą wystąpić powikłania: przewlekła niestabilność stawu skokowego, ból, nawroty skręceń czy zmiany zwyrodnieniowe.

Jak fizjoterapeuta może Ci pómoc?

W Fizjokraków kładziemy nacisk nie tylko na usunięcie bólu, ale też na przywrócenie pełnego zakresu ruchu, siły mięśniowej i propriocepcji, aby zminimalizować ryzyko nawrotów. Dlatego oferujemy kompleksową pomoc, która zaczyna się od dokładnej diagnostyki, a kończy na powrocie do pełnej sprawności.

Oto, jak możemy Ci pomóc:

zmniejszenie bólu, obrzęku i odzyskanie pełnej ruchomości stawu.

rozluźnienie mięśni i szybsza regeneracja po urazie.

dokładna ocena więzadeł i tkanek miękkich kostki.

czyli nowoczesne podejście do treningu funkcjonalnego, który wspiera regenerację i zapobiega nawrotom.

Podsumowanie

Skręcenie kostki to uraz, który – odpowiednio leczony – zazwyczaj rokuje dobrze. Najważniejsze to prawidłowa diagnoza, kompleksowa terapia i systematyczna rehabilitacja. W Fizjokraków łączymy doświadczenie, nowoczesne metody i empatię, by pomóc Ci wrócić do pełnej aktywności.

Bibliografia

  • Fong DTP, Hong Y, Chan LK, Yung PSH, Chan KM. A systematic review on ankle injury and ankle sprain in sports. Sports Med.
  • Hertel J. Functional anatomy, pathomechanics, and pathophysiology of lateral ankle instability. J Athl Train.
  • Lynch SA. Assessment and treatment of ankle sprains. BMJ.
  • Beynnon BD, Renström PA, Alosa DM, Baumhauer JF, Vacek PM. Ankle ligament injury risk factors: a prospective study. Am J Sports Med.
  • Gribble PA, Delahunt E, Bleakley C, et al. Evidence review for the 2016 International Ankle Consortium consensus statement. Br J Sports Med.
  • Karlsson J, Eriksson BI, Renström P. Subtalar ankle instability. Scand J Med Sci Sports.
  • Valderrabano V, Hintermann B, Horisberger M, Fung TS. Ligamentous posttraumatic ankle osteoarthritis. Am J Sports Med.

Więcej Artykułów

Dowiedz Się Więcej o Sobie