/

Rwa kulszowa

Rwa kulszowa – jak rozpoznać i skutecznie leczyć?

Autor:

fizjoterapeuta, właściciel FIZJOKRAKÓW

|

17 Czerwca, 2025

Czym jest rwa kulszowa?

Rwa kulszowa (łac. ischialgia) – to zespół bólowy wynikający z ucisku lub podrażnienia nerwu kulszowego, który jest najdłuższym i najgrubszym nerwem w ciele człowieka. Nerw ten wychodzi z dolnej części kręgosłupa (segmenty L4-S3) i przebiega przez pośladek, tylną część uda, łydkę, aż do stopy. Objawy rwy kulszowej są wynikiem zaburzenia funkcji korzeni nerwowych lub samego pnia nerwu i mogą prowadzić do znacznego ograniczenia sprawności pacjenta.

Przyczyny i mechanizmy patologiczne

Rwa kulszowa nie jest chorobą samą w sobie, lecz objawem towarzyszącym różnym jednostkom chorobowym. Najczęstsze przyczyny to:

  • Przepuklina jądra miażdżystego – najczęstsza przyczyna, powodująca ucisk mechaniczny na korzeń nerwowy
  • Zwężenie kanału kręgowego (stenoza) – związane z procesami zwyrodnieniowymi
  • Zespół mięśnia gruszkowatego (piriformis syndrome) – ucisk nerwu przez nadmiernie napięty mięsień pośladkowy
  • Zwyrodnienia krążków międzykręgowych – prowadzące do niestabilności i przewlekłego stanu zapalnego
  • Urazy, guzy, choroby zapalne – np. ropień nadtwardówkowy, nowotwory kręgosłupa

Ucisk na korzenie nerwowe prowadzi do zaburzenia przewodnictwa nerwowego, odczynu zapalnego i objawów neurologicznych.

Objawy kliniczne i diagnostyka

Objawy rwy kulszowej obejmują:

  • ból promieniujący od krzyża wzdłuż kończyny dolnej, zwykle jednostronny,
  • mrowienie, drętwienie i pieczenie w nodze,
  • osłabienie siły mięśniowej,
  • zaburzenia odruchów (np. zniesienie odruchu skokowego),
  • nasilenie bólu przy kaszlu, kichaniu lub pochylaniu się.

Objaw Lasegue’a (ból przy unoszeniu wyprostowanej nogi) jest jednym z podstawowych testów diagnostycznych.

Diagnostyka opiera się na:

  1. Wywiadzie i badaniu neurologicznym (objaw Lasegue’a, objaw Bragarda).
  2. Badaniach obrazowych: MRI (najbardziej czułe), TK, RTG (pomocniczo).
  3. Elektromiografii (EMG) – w różnicowaniu neuropatii.

Rehabilitacja i leczenie

Leczenie rwy kulszowej zależy od przyczyny i nasilenia objawów. Najczęściej stosuje się leczenie zachowawcze:

Farmakoterapia:

  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).
  • Miorelaksanty – np. tolperyzon.
  • Leki przeciwbólowe i neuropatyczne – pregabalina, duloksetyna.

Fizjoterapia i rehabilitacja:

  • Terapia metodą McKenziego – poprawa mechaniki kręgosłupa.
  • Mobilizacje i manipulacje w obrębie kręgosłupa lędźwiowego.
  • Ćwiczenia wzmacniające mięśnie core (mięśnie głębokie tułowia).
  • Fizykoterapia: TENS, krioterapia, ultradźwięki.

Postępowanie inwazyjne (w ciężkich przypadkach):

  • Blokady korzeni nerwowych (sterydy).
  • Przezskórna nukleoplastyka.
  • Mikrodiscektomia – chirurgiczne usunięcie przepukliny.

Czas powrotu do pełnej aktywności zależy od ciężkości uszkodzenia oraz zastosowanego leczenia. Większość pacjentów przy odpowiednim leczeniu zachowawczym wraca do pełnej sprawności w ciągu 4–6 tygodni. W przypadku nawrotów kluczowe jest wdrożenie działań profilaktycznych:

  1. Regularna aktywność fizyczna.
  2. Ergonomia pracy (np. korekta pozycji siedzącej).
  3. Unikanie dźwigania i gwałtownych ruchów.
  4. Wzmacnianie mięśni brzucha i grzbietu.

Jak fizjoterapeuta może Ci pómoc?

W Fizjokraków skupiamy się na bezpiecznym zmniejszeniu bólu i przywróceniu pełnej sprawności. Dlatego oferujemy kompleksową opiekę dopasowaną do Twojej sytuacji:

Oto, jak możemy Ci pomóc:

techniki manualne, mobilizacje i ćwiczenia zmniejszające ucisk na nerw.

redukcja napięć w mięśniach pośladkowych i udowych.

stabilizacja i wzmacnianie mięśni głębokich dla ochrony kręgosłupa.

czyli nowoczesne podejście do treningu funkcjonalnego, który wspiera regenerację i zapobiega nawrotom.

Podsumowanie

Rwa kulszowa to bolesny, ale zazwyczaj w pełni odwracalny problem. Kluczem jest szybka diagnostyka, odpowiednia fizjoterapia i konsekwentna praca nad stabilizacją kręgosłupa. Większość pacjentów wraca do pełnej sprawności w ciągu kilku tygodni, a profilaktyka – aktywność fizyczna, ergonomia pracy i mocny gorset mięśniowy – pozwalają uniknąć nawrotów.

Bibliografia

  1. Brinjikji W. et al. (2015). „Imaging Features of Spinal Degeneration.” AJNR Am J Neuroradiol.
  2. Bogduk N. (2005). „Clinical Anatomy of the Lumbar Spine and Sacrum.”
  3. Lewandowski M., Kiebzak W. (2014). „Rehabilitacja medyczna.” PZWL.
  4. Śliwiński Z. (2011). „Diagnostyka i leczenie zespołów bólowych kręgosłupa.” RehaKultura.
  5. Vroomen P. et al. (2002). „Diagnosis of lumbar radiculopathy: value of history and physical examination.” J Neurol Neurosurg Psychiatry.

Więcej Artykułów

Dowiedz Się Więcej o Sobie