/

Uszkodzenie łąkotki

Pęknięcie łąkotki – kiedy operacja, a kiedy wystarczy rehabilitacja?

Autor:

fizjoterapeuta, właściciel FIZJOKRAKÓW

|

17 Czerwca, 2025

Czym jest łąkotka i jakie są różnice między przyśrodkową a boczną?

Łąkotki to elastyczne struktury znajdujące się w kolanie. Działają jak naturalne amortyzatory – stabilizują staw, rozkładają obciążenia i chronią chrząstkę przed przeciążeniami.
Wyróżniamy łąkotkę przyśrodkową (wewnętrzną) i łąkotkę boczną (zewnętrzną). Różnią się budową i ruchomością – łąkotka przyśrodkowa jest mocniej przytwierdzona (połączona z więzadłem MCL), przez co częściej ulega uszkodzeniu przy skrętach. Łąkotka boczna jest bardziej ruchoma, ale jej usunięcie wiąże się z większym ryzykiem zmian zwyrodnieniowych w przyszłości.

Czy każda łąkotka wymaga operacji?

Do urazu dochodzi najczęściej podczas skrętu kolana, głębokiego przysiadu z rotacją, lądowania po skoku albo na tle stopniowych zmian przeciążeniowo-degeneracyjnych.
Typowe objawy to:

  • ból po stronie uszkodzenia (wewnętrznej lub zewnętrznej),
  • uczucie „przeskakiwania” lub blokowania kolana,
  • narastający obrzęk po wysiłku.

Typowe uszkodzenia dzielimy na:

  • MM: podłużne/„rączka od wiadra”, poziome, degeneracyjne.
  • LM: radialne, klapowe, uszkodzenie korzenia

Podstawą diagnostyki jest wywiad i badanie kliniczne, np. testy McMurraya czy Thessaly. Potwierdzenie daje rezonans magnetyczny (MRI). USG może wykazać obecność płynu czy zmiany w kaletkach, ale nie zawsze wyklucza pęknięcie.

Nie każde uszkodzenie kończy się zabiegiem.
Leczenie zachowawcze sprawdza się przy niewielkich, stabilnych pęknięciach oraz zmianach degeneracyjnych bez blokowania stawu. Obejmuje ono fizjoterapię – ćwiczenia wzmacniające mięśnie biodra, kolana i tułowia, pracę nad stabilnością i propriocepcją, redukcję obrzęku oraz kontrolę obciążeń.
Operacja jest zalecana, gdy występuje blokowanie kolana, duże lub niestabilne pęknięcia („rączka od wiadra”), uszkodzenie korzenia łąkotki albo gdy pacjent jest młody i aktywny sportowo – zwłaszcza, jeśli uraz znajduje się w strefie dobrze ukrwionej, która ma szansę się wygoić.

Jak wygląda zabieg?

Jakie są metody leczenia operacyjnego?

  1. Szycie łąkotki (meniscal repair) – najczęściej stosowana metoda, której celem jest zachowanie łąkotki. Wykorzystuje się różne techniki (all-inside, inside-out, outside-in). Najlepiej sprawdza się przy świeżych pęknięciach w strefach ukrwionych.
  2. Częściowa meniscektomia – usunięcie tylko uszkodzonego fragmentu. Pozwala szybko wrócić do sprawności, ale długoterminowo zwiększa ryzyko zmian zwyrodnieniowych.
  3. Naprawa korzenia łąkotki (root repair) – przywraca przyczep łąkotki do kości i wymaga bardziej restrykcyjnej rehabilitacji.
  4. Przeszczep łąkotki (allograft) – stosowany w szczególnych przypadkach u osób po rozległej meniscektomii z przewlekłymi dolegliwościami.

Zabieg wykonuje się artroskopowo przez 2–3 małe nacięcia. W znieczuleniu lekarz szyje lub usuwa uszkodzony fragment łąkotki, a w przypadku uszkodzenia korzenia – odtwarza jego przyczep do kości. Pobyt w szpitalu zwykle trwa jeden dzień. Po operacji stosuje się chłodzenie, profilaktykę przeciwzakrzepową i rozpoczyna się wczesną fizjoterapię.

Rehabilitacja i powrót do aktywności

Po częściowej meniscektomii:

  • Obciążanie możliwe od razu, często z kulami na kilka dni „dla komfortu”.

  • Zakres ruchu w pełni od początku.

  • Powrót do biegu zwykle po 3–6 tygodniach, a do sportów zmiennych po 6–8 tygodniach.

Po szyciu łąkotki:

  • Obciążanie ograniczone (częściowe przez 4–6 tygodni).

  • Orteza z zakresem ruchu 0–90° w tym czasie.

  • Trucht zazwyczaj możliwy po 10–14 tygodniach, sporty kontaktowe po 5–6 miesiącach.

Po naprawie korzenia (root repair):

  • Bez obciążania przez 4–6 tygodni, a następnie stopniowa progresja.

  • Powrót do biegu po 3–4 miesiącach, do sportów skrętnych po 6–9 miesiącach.

Kiedy można wrócić do codziennych aktywności?

Najczęstsze pytania pacjentów

  1. Czy łąkotka może się sama zagoić? – Tak, ale tylko w przypadku stabilnych pęknięć w dobrze ukrwionej strefie.

  2. Czy orteza jest konieczna? – Po meniscektomii zwykle nie, po szyciu i root repair najczęściej tak.

  3. Czy po usunięciu fragmentu grozi mi zwyrodnienie? – Tak, ryzyko rośnie wraz z ilością usuniętej tkanki, dlatego preferuje się szycie.

  4. Czy mogę chodzić na siłownię? – Ćwiczenia w zamkniętych łańcuchach kinematycznych (np. płytkie przysiady) można wprowadzać wcześnie, ale głębokie zgięcia po szyciu dopiero po kilku tygodniach.

  5. Czy zastrzyki mogą pomóc? – Mogą zmniejszyć ból i stan zapalny, ale nie „skleją” pękniętej łąkotki.

Jak fizjoterapeuta może Ci pómoc?

W Fizjokraków pracujemy nad tym, aby kolano wracało do pełnej funkcji i było chronione przed kolejnymi urazami. Dlatego oferujemy kompleksową opiekę dopasowaną do Twojej sytuacji:

Oto, jak możemy Ci pomóc:

ćwiczenia i techniki manualne przywracające stabilność i ruchomość stawu.

szybka ocena tkanek kolana i monitorowanie procesu leczenia.

ćwiczenia progresywne dla bezpiecznego powrotu do aktywności fizycznej

czyli nowoczesne podejście do treningu funkcjonalnego, który wspiera regenerację i zapobiega nawrotom.

Podsumowanie

Uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej lub bocznej nie zawsze oznacza konieczność operacji. Wiele przypadków można leczyć zachowawczo, a nawet po zabiegu kluczowa jest odpowiednia rehabilitacja. Szycie łąkotki daje najlepsze rokowania długoterminowe, podczas gdy usunięcie fragmentu skraca rekonwalescencję, ale zwiększa ryzyko zmian zwyrodnieniowych. Fizjoterapia odgrywa centralną rolę w procesie powrotu do pełnej sprawności i zapobieganiu nawrotom dolegliwości.

Więcej Artykułów

Dowiedz Się Więcej o Sobie